\r\n\r\nبه گزارش بورس‌خبر به نقل از مهر، همزمان با آغاز اولین روز از سال جدید میلادی مقدمات عملیات سوآپ گاز ترکمنستان به ایران و آذربایجان شروع و انجام این عملیات تا چند روز آینده رسماً آغاز خواهد شد. پیش‌تر نیز وزیر نفت اعلام کرده بود سوآپ گاز ترکمنستان به آذربایجان از اول ژانویه ۲۰۲۲ (۱۱ دی ماه ۱۴۰۰) آغاز می‌شود. آنطور که مشخص است میزان انتقال گاز در ابتدای شروع طرح کمتر از سقف معین‌شده (۴ میلیون مترمکعب) بوده و به تدریج بیشتر می‌شود.\r\n\r\nاوایل آذرماه بود که در جریان سفر رئیس جمهور به ترکمنستان خبر انعقاد قرارداد سوآپ گاز به ظرفیت ۱.۵ تا ۲ میلیارد متر مکعب از ترکمنستان به آذربایجان از طریق ایران منتشر شد.\r\n\r\nاعلام امضای قرارداد سوآپ گاز از ترکمنستان به ایران در حالی منتشر شد که مدت‌ها بود واردات گاز از ترکمنستان به دلیل اختلافات مالی و ارتباط با آذربایجان به دلیل اختلافات سیاسی کم‌رنگ شده بود.\r\n\r\nمهمترین جنبه اهمیت این قرارداد، احیای رابطه با کشور ترکمنستان است. رابطه گازی ایران و ترکمنستان از سال ۷۵ با انعقاد یک قرارداد ۲۵ ساله شروع شد. واردات گاز از ترکمنستان به دلیل قیمت پایین گاز آن کشور نسبت به سایر کشورها به شدت به نفع ایران بود. با این وجود به علت اختلافات مالی از سال ۹۵ واردات گاز قطع شد و تأثیر این اتفاق در سایر حوزه‌های تجاری نیز مشاهده شد.\r\n\r\nوزیر نفت سابق به جای سیاست ترمیم رابطه با این کشور همسایه، راه تعمیق اختلافات را در پیش گرفت و در گفته‌های خود همواره به بی‌نیاز بودن به گاز ترکمنستان و امتیاز ندادن به این کشور تأکید می‌کرد. سیاستی که در سال‌های گذشته آثار زیان‌بار آن در عدم تأمین گاز خانگی و صنایع مناطق شمالی نمایان شد.\r\n\r\nهرچند هنوز شیوه تسویه حساب ایران و ترکمنستان به طور دقیق مشخص نشده ولی جواد اوجی، وزیر نفت اعلام کرده که به زودی اولین قسط بدهی‌های ایران پرداخت خواهد شد. با وجود چنین شرایطی، احیای رابطه این دو کشور با انعقاد چنین قرارداد محکمی دستاورد بسیار بزرگی است و امید می‌رود در آینده تجارت با این کشور در سایر بخش‌ها هم گسترش یابد.\r\n\r\nبه گفته محمد صادق جوکار، مدیر مؤسسه مطالعات انرژی قرارداد سوآپ اخیر مقدمه‌ای برای احیای رابطه استراتژیک ایران و ترکمنستان است و به این منظور ۷-۸ گام دیگر باقی مانده است.\r\n\r\nهمچنین به طور کلی گسترش دیپلماسی گاز و انعقاد قراردادهای واردات، سوآپ و ترانزیت گاز می‌تواند تضمین‌کننده منافع سیاسی و اقتصادی کشور در بلند مدت باشد. به طور خلاصه مهمترین مزیت سوآپ را می‌توان اثبات امنیت و توانایی کشور در انتقال انرژی دو کشور مختلف دانست. این مزیت در ارتباط با رابطه کشورهای ایران و آذربایجان که در ماه‌های گذشته دچار اختلافات سیاسی شده بودند اهمیت بیشتری می‌یابد.\r\n\r\nیکی از مزیت های این قرارداد رفع مشکل کسری گاز و افت فشار در استان‌های شمالی ایران از طریق حق انتقال است که در سال‌های گذشته موجب قطعی گاز زودهنگام صنایع و ایجاد مشکل در مصارف خانگی شده است.\r\n\r\nدر همین رابطه مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران اظهار کرد: این قرارداد علاوه بر اهمیت اقتصادی بر پایداری شبکه گازی در شمال و شمال شرق ایران کمک می‌کند.\r\n\r\nلازم به ذکر است طبق قرارداد فعلی میزان سوآپ فی ایران در این قرارداد ۲۰ درصد در نظر گرفته شده که طبیعتاً در ایام اوج مصرف زمستان به مناطق شمالی تزریق می‌شود.\r\n\r\nدر همین رابطه نرسی قربان، کارشناس مسائل انرژی اظهار کرد: این موضوع سوآپ گاز از خاک ایران و تبدیل آن به عنوان هاب گاز در منطقه مسأله جدیدی نیست. ربع قرن است که درباره آن صحبت می‌شود و برنامه ایران این بوده که به عنوان یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر گاز جهان واردکننده و صادرکننده گاز باشد و از سیستم‌های انتقالی خود استفاده بهینه کند. اما به دلایل متعددی این اتفاق نیفتاد. حالا با این قرارداد سوآپ گاز ترکمنستان به آذربایجان، تعاملات گازی ایران با همسایگان بیشتر شده و حتی ایران می‌تواند از ترکمنستان گاز تحویل بگیرد و در جنوب از مسیر خلیج فارس، یا در غرب به ترکیه و عراق، در شمال به ارمنستان و در شرق به پاکستان و حتی هند تحویل دهد.\r\n\r\nوی با اشاره به اینکه بهترین راه برای ایران این است که گاز بخرد و بفروشد، افزود: تصور می‌کنم که می‌تواند به رقم ۲۰ الی ۲۵ میلیون مترمکعب در روز نیز برسد و از ۵ میلیون متر مکعب فعلی فراتر رود. ایران می‌تواند از شبکه گسترده خطوط انتقال خود تا آنجا که امکان و ظرفیت انتقال پایدار وجود دارد، در این مسیر بهره ببرد.\r\n\r\n