در سینما هنوز به جایی نرسیده‌ام که دوست دارم

نفیسه آریان‌پور، روزنامه‌نگار\r\n\r\nبه گزارش بورس خبر به نقل از مجله همشهری جوان: شقایق فراهانی متولد دوم مردادماه سال 1351 و از بازیگران نام‌آشنای سینما و تلویزیون است و در خانواده‌ای هنرمند رشد کرده؛ پدرش بهزاد فراهانی و مادرش فهیمه رحیم‌نیا و خواهر کوچکش گلشیفته است. او هم‌اکنون در حال بازی در سریال «هم‌سایه» به کارگردانی محمدحسین غضنفری است که هر روز از شبکه سه سیما پخش می‌شود. شقایق فراهانی از زندگی حرفه‌ای، خانواده، علاقه‌مندی‌ها و ناکامی‌هایش در گفت‌وگو با همشهری جوان می‌گوید.\r\n\r\n $\"\"$ \r\n\r\nبا توجه به این‌که چهره‌ای شناخته‌شده در میان جوانان هستید از اولین پرسش سراغ تاثیر خانواده بر مسیر هنریتان برویم. حضور در خانواده‌ای هنرمند چقدر بر گرایش‌تان به بازیگری موثر بود؟\r\n\r\nطبق تجربه و مطالعه‌های روانشناسی که داشتم بر این باورم که کودکان از والدهای اصلی‌شان بسیار تاثیر می‌گیرند. من هم از وقتی خودم را شناختم همیشه می‌دیدم مادرم نقاشی می‌کشید، تئاتر کار می‌کرد و همین‌طور پدرم کارگردانی و بازیگری تئاتر و بیشتر دوستان و اطرافیانم در این زمینه فعال بودند؛ در نتیجه من هم دوست داشتم شبیه آن‌ها باشم و در واقع خانواده‌ام الگوی اصلی‌ام بود.\r\n\r\nپیش از ورود به بازیگری آیا به هنر دیگری هم پرداخته‌اید؟\r\n\r\nاز کودکی بدون آموزش خاصی، نقاشی‌ام خیلی خوب بود و مختصری هنرهای دستی و تجسمی و عکاسی می‌کردم و علاقه‌مند بودم.\r\n\r\nدر اولین تجربه‌های سینمایی‌تان با کارگردانی سرشناس به نام داریوش مهرجویی همکاری کردید. این همکاری چگونه شکل گرفت و چه تاثیری در ادامه‌ مسیرتان داشت؟\r\n\r\nراستش من با فیلم «لیلا» بیشتر دیده و معرفی شدم اما شروع فعالیتم با فیلم «طوطیا» ساخته آقای ایرج قادری بود و در تلویزیون هم با آقای معارفی همکاری کردم و کارهای دیگری هم بوده‌اند اما معرفی من شاید با فیلم آقای مهرجویی بیشتر به چشم آمد و بدون‌شک با کارگردان‌های سرشناس کارکردن می‌تواند معرفی خوبی باشد اما این‌که در طول راه، هر هنرمندی چه مسیری را طی می‌کند، واقعا نمی‌دانم. البته گله‌ای نمی‌کنم اما من بشخصه هرگز به آن جایی نرسیدم ‌که دوست داشتم ولی خواهم رسید.\r\n\r\nشما تحصیلات آکادمیک نقاشی دارید. چه شد که برای تحصیل سراغ رشته‌ نقاشی رفتید؟\r\n\r\nدر آن دوره، امکانات مناسبی برای تحصیلات من و امثال من برای رشته بازیگری به صورت مطلوب وجود نداشت و من که برای گرفتن دیپلم در هنرستان هنرهای تجسمی درس می‌خواندم، سال سوم دبیرستان کنکور دادم و با رتبه 70 و خرده‌ای قبول شدم، آن را رزرو کردم و وقتی سال چهارم قبول نشدم، تصمیم گرفتم تحصیلات دانشگاهی‌ام را در همان رشته که علاقه‌مند هم بودم ادامه بدهم.\r\n\r\nبه گفته بسیاری از منتقدان، بهترین نقش‌آفرینی‌تان در فیلم «چتری برای دو نفر» بوده. با این عقیده هم‌نظر هستید؟\r\n\r\nراستش من فکر می‌کنم این فیلم یکی از کارهای خوبم است و من برای بسیاری از پروژه‌های دیگر هم همه انرژی و توانم را گذاشته‌ام و بازخوردهای خوبی از مردم و منتقدان دریافت کرده‌ام.\r\n\r\nجایی گفته بودید به رمان و داستان علاقه ندارید و تمایل‌تان بیشتر به کتاب‌های روانشناسی است. چرا روانشناسی؟\r\n\r\nچون ‌که در کودکی پدر اهل مطالعه‌ام، بارها برای نخواندن کتاب تنبیه‌ام کرد و من از خواندن کتاب گریزان شدم و بیشتر به دیدن فیلم‌ها و سریال‌ها روی آوردم اما بزرگ‌تر که شدم چون علاقه‌ زیادی به خودشناسی و جهان‌بینی داشتم به کتاب‌های روانشناختی گرایش پیدا کردم.\r\n\r\nفکر می‌کنید در زندگی خصوصی یا شغلی کجاها کم‌کاری کرده‌اید؟\r\n\r\nآنچه در زندگی خصوصی و شغلی‌ام مشترک بود و به من آسیب زد و مرا عقب انداخت، اعتماد بی‌جهت به همه بود که سال‌هاست رویش کار می‌کنم و همچنین ترس‌هایم با عنوان‌های مختلف که خدا را شکر موفق شده‌ام از بسیاری از آن ترس‌ها هم عبور کنم و هنوز هم شاید بابت چیزهایی که به دست نیاورده‌ام اصلی‌ترین دلیل را همین عدم عبور از آن ترس‌ها بدانم.\r\n\r\nرابطه‌‌تان با گلشیفته چگونه است؟ آیا در گذشته و امروز جدا از ارتباطات معمول خواهرانه، حس رقابت هم میان‌تان بوده؟ نظرتان در مورد موقعیت امروز گلشیفته در سینما چیست؟\r\n\r\nوقتی اختلاف سنی بین خواهرها و برادرها زیاد است، فرزند بزرگ‌تر بیشتر نقش والد را دارد. شاید گلی حسی مادرانه نسبت به من داشته باشد و حتی من هم حس کنم که گلی و آذرخش مثل بچه‌های من بودند. این حس بسیار عمیق و عاشقانه است و حاشیه‌هایی که در سینما ناجوانمردانه برای ایجاد این رقابت‌ها درست می‌کنند کار درستی نیست و چون رابطه‌ عاطفی ما واقعی بوده هرگز دچار خدشه نشده. درباره‌ موقعیت امروز گلی خوشحالم که بسیار مساعد است، همیشه آرزو داشتم که از اینجا رانده و از آنجا مانده نشود و مهم‌تر از هر چیزی دلش شاد باشد.\r\n\r\nدر سینمای ایران و‌ جهان چه نقش‌هایی را دوست داشتید ایفا می‌کردید؟\r\n\r\nهر نقش درجه‌ یکی چه در ایران و چه در جهان می‌بینم، فکر می‌کنم که اگر من بودم چگونه بازی می‌کردم.\r\n\r\nکارگردان مورد علاقه‌تان کیست و چرا؟\r\n\r\nاز کارگردان‌های ایرانی، آقای تقوایی عزیز و آقای سینایی که متاسفانه دیگر نمی‌توانم کارکردن با ایشان را آرزو کنم. الان بیشتر تمایل دارم با کارگردان‌های جوان و جدیدی که خوش درخشیدند کار کنم. یک کارگردان خوب می‌تواند از هر بازیگری بهترین بازی‌اش را بگیرد و یک بازیگر خوب هم وقتی با کارگردانی ضعیف کار می‌کند می‌تواند نابود شود.\r\n\r\nبازیگری در ایران برای زنان چه محدودیت‌هایی دارد که منصفانه نیست؟\r\n\r\nاولا که محدودیت‌ها را همه می‌دانند و بعد این‌که حتی برای آقایان هم در بسیاری موردها منصفانه نیست چه برسد به خانم‌ها. سانسور به‌خصوص در تلویزیون خیلی زیاد است و باعث می‌شود کارها خیلی واقعی به نظر نیاید و انگار مال یک کره‌ دیگر است. فضای سریال‌های شبکه‌ نمایش خانگی خیلی بهتر است و ای کاش صدا و سیمای ما می‌توانست با برداشتن محدودیت‌ها مخاطب بیشتری جذب کند.\r\n\r\nبرای انتخاب یک نقش، اولویت‌تان چیست و دستمزد در این انتخاب چه نقشی دارد؟\r\n\r\nمتاسفانه متن‌های زیادی پیش روی من نیست و عرف کار بیشتر به این صورت است که باید انتخاب شویم. گاهی پیشنهاد به حدی خوب است که از بسیاری مسائل می‌گذری اما گاهی مثلا گرفتار مشکلات اقتصادی هستی و به‌رغم میل باطنی مجبور به قبول کاری می‌شوی و فکر می‌کنم که بسیاری از ما این تجربه را داشته‌ایم.\r\n\r\nاگر برای یک پروژه‌ بزرگ به شما پیشنهاد کار شود اما شرطش گریم سنگین و افزایش 30 کیلو وزن باشد، قبول می‌کنید؟\r\n\r\nاگر کاری باشد که ارزشش را داشته باشد، بله با جان و دل قبول می‌کنم. مثلا در تئاتر «فیروزه» که 30 شب اجرا داشتم، نقش پیرزنی روان‌پریش را با گریم سنگین داشتم و بسیار هم لذت بردم.\r\n\r\nتئاتر را ترجیح می‌دهید یا سینما؟\r\n\r\nهر کدام جای خودشان را دارند و من نمی‌توانم از بین این دو یکی را بر دیگری ترجیح دهم.\r\n\r\nفیلم سینمایی «پروانه‌ای در باد» با بازی شما، برخلاف نمایش در فستیوال‌های مختلف، در ایران چندان مورد استقبال قرار نگرفت، چرا؟\r\n\r\nبیشتر به سیاستگذاری‌های زمان اکران فیلم برمی‌گردد.\r\n\r\nراهکار و توصیه‌‌تان برای جوانان علاقه‌مند به بازیگری چیست؟\r\n\r\nکوشش، پیگیری، خواندن، دیدن، شنیدن، تجربه و‌ زمین گذاشتن منیت. دقیقا مثل این‌که یک عاشق بخواهد به عشقش برسد.\r\n\r\nکلام آخر؟\r\n\r\nپاینده باشید. تشکر.

کلید واژگان

سریال هم‌سایه شقایق فراهانی گفتگو گلشیفته فراهانی محمدحسین غضنفری

لینک کوتاه خبر

https://boursekhabariranian.ir/n/1709

نظرات