به گزارش بورس خبر به قل ازاقتصاد۲۴، وزیر راه و شهرسازی چندی پیش در یک برنامه تلویزیونی از برنامه دولت برای ساخت واحدهای مسکونی یک طبقه ویلایی در قالب برنامه نهضت ملی مسکن سخن به میان آورد.
رستم قاسمی ضمن تاکید بر ساخت واحدهای مسکونی ویلایی در نهضت ملی مسکن، اظهار داشت: « در شهرهایی که مشکل زمین وجود ندارد، نباید به سمت بلند مرتبه سازی برویم و به عنوان نمونه در بم، چون مشکل زمین نداشتیم، به متقاضیان ۲۰۰ متر زمین دادیم.»
تاکید وزیر راه و شهرسازی بر حرکت نکردن به سوی بلند مرتبهسازی مسئلهای است که تجربه تولید انبوه مسکن در سالهای گذشته صحت آن را تایید میکند. برای مثال در اَبَر پروژه مسکن مهر که ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی را نشانه رفته بود، با کیفیتترین واحدهای مسکونی، خانههایی بود که به طور ویلایی در شهرهای جدیدی نظیر شهر جدید امیرکبیر ساخته شد.
محدودیت زمین برای ساخت مسکن توهم است
زمانی که از ساخت مسکن یک طبقه صحبت میشود، اولین مسئله مطرح شده بحث محدودیت زمین است. به عبارت دیگر مخالفان ساخت واحدهای مسکونی یک طبقه بهانه خود برای حرکت به سمت افزایش ارتفاع واحدهای مسکونی را مسئله محدودیت زمین عنوان میکنند.
این در حالی است که اساسا محدودیت زمین در گستره کشوری با وسعت و آب و هوایی ایران مسئله بیمعناست، چرا که توسعه افقی شهرها و روستاها به ویژه در مناطق کم تراکم از نظر جمعیتی به سهولت مهیا است.
به طور کلی بسیاری از مردم با نگاه به چهره کلانشهرها و ساختمانهای بلند مرتبه واقع در این مناطق تصور میکنند که دیگر هیچ زمینی برای ساخت و ساز وجود نداشته و اساسا به همین علت است که بلندمرتبهسازی با تراکمهای قابل توجه اوج گرفته است. به منظور آگاهی از خطا بودن این مسئله کافی است، سری به سایر شهرهای کوچک کشور بزنیم تا متوجه بشویم چه مقدار از زمینهای بایر قابل ساخت و ساز در کشور مورد استفاده قرار نگرفته است.
محمد حمیدزاده، کارشناس حوزه مسکن عنوان کرد: «توهم محدودیت زمین به دلیل سیاست غلط تعیین خط حریم شهری ایجاد شد و اگر به مستندات دولتی رجوع کنیم متوجه خواهیم شد، حجم بالایی از زمینهای موجود در همین خط حریم شهری در اختیار دستگاههای دولتی قرار دارد.»
این کارشناس حوزه مسکن ادامه داد: «ظرفیت قانونی استفاده از زمینهای دولتی برای ساخت مسکن در قانون جهش تولید و تامین مسکن وجود دارد و وزارت راه باید از این ظرفیت استفاده حداکثری کند.»